กรณีตัวอย่างกระทำผิดวินัย
กรณี ไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการเกินกว่าสิบห้าวันโดยไม่มีเหตุผลอันควร
ตัวอย่างที่ 1
นางสาว ก. ข้าราชการครูตำแหน่งอาจารย์ 1 โรงเรียนบ้านนกเขาทอง สำนักงานการประถมศึกษาอำเภอแก้งคร้อ สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดชัยภูมิ ไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการเป็นเวลา 195 วันโดยไม่มีเหตุผลจำเป็นอื่นใดและไม่ได้จัดส่งใบลาตามระเบียบของทางราชการ อันเป็นความผิดวินัยร้ายแรงตามมาตรา 92 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 จึงถูกลงโทษไล่ออกจากราชการ แต่นางสาว ก. ได้ยื่นอุทธรณ์ต่อ ก.ค. โดยชี้แจงว่าเหตุที่ขาดราชการเป็นเวลา 195 วันนั้น เนื่องจากตนเองเป็นโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง (HIV) ก.ค.พิจารณาแล้วเห็นว่าเหตุผลดังกล่าวนางสาว ก. ควรไปพบแพทย์เพื่อวินิจฉับว่าเป็นโรคร้ายดังกล่าวจริงหรือไม่ แต่นางสาว ก. กลับละทิ้งหน้าที่ราชการไปทันที ทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้ว่าตนเองเป็นโรคภูมิคุ้มกันบกพร่องจริงหรือไม่ และถึงแม้ว่าจะเป็นภูมิคุ้มกันบกพร่องจริงก็ตาม นางสาว ก ก็ยังสามารถที่จะส่งใบลาป่วยหรือแจ้งให้ผู้บังคับบัญชาทราบได้ แต่เนื่องจากนางสาว ก. กลับมาปฏิบัติราชการอีกระดับโทษไม่ถึงไล่ออกจากราชการ จึงมีมติ?
ลดโทษไล่ออกจากราชการเป็นโทษปลดออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 2
นาง ข. ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา (ข้าราชการพลเรือนสามัญเดิม) ตำแหน่งเจ้าพนักงานพัสดุ 5 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาตาก เขต 1 ไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการตั้งแต่วันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2546 จนถึงปัจจุบันเป็นความผิดวินัยร้ายแรง กรณีละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกินกว่า 15 วัน โดยไม่มีเหตุผลอันสมควร และมีพฤติการณ์อันแสดงถึงความจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ ตามมาตรา 92 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการ พลเรือน พ.ศ. 2535 อ.ก.พ.สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จึงมีมติ ?
ไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 3
นาง ค. ข้าราชการครูโรงเรียนยางโกลนวิทยา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพิษณุโลกเขต 3 ไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการตั้งแต่วันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2547 เป็นต้นมา โดยไม่แจ้งให้ผู้ใดทราบและไม่กลับมาปฏิบัติหน้าที่ราชการอีกเลย เป็นความผิดวินัยร้ายแรงกรณีละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกินกว่าสิบห้าวันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร และมีพฤติการณ์อันแสดงถึงความจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษาพิษณุโลก เขต 3 มีมติ?
ไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 4
นาย ว ข้าราชการครูโรงเรียนบ้านบ่อนางชิง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระแก้ว เขต 2 ไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการตั้งแต่วันที่ 16 ธันวาคม 2547 โดยไม่กลับมาปฏิบัติหน้าที่ราชการอีกเลย และทอดทิ้งหน้าที่ราชการ โดยลงชื่อเวลาปฏิบัติงานแต่ไม่ทำการสอน ไม่อุทิศเวลาของตนให้แก่ทางราชการ เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง กรณีละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกิน 15 วัน โดย ไม่มีเหตุผลอันสมควร และมีพฤติการณ์อันแสดงถึงความจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษาสระแก้ว เขต 2 มีมติ ?
ไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 5
นาย ธ ข้าราชการครูโรงเรียนปราสาทเบงวิทยา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุรินทร์ เขต 3 ไม่ไปปฏิบัติหน้าที่ราชการ 5 ช่วง โดยช่วงสุดท้ายตั้งแต่วันที่ 17-25 มีนาคม 2548 ช่วงสุดท้ายตั้งแต่วันที่ 29 มีนาคม 2548 จนถึงปัจจุบัน โดยไม่แจ้งให้ผู้ใดทราบและไม่กลับไปปฏิบัติหน้าที่ราชการอีกเลย เป็นการกระทำผิดวินัยร้ายแรง กรณีละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกัน เป็นเวลาเกินกว่าสิบห้าวันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร และมีพฤติการณ์อันแสดงถึงความจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษาสุรินทร์ เขต 3 มีมติ?
ให้ลงโทษไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 6
นาง จ ข้าราชการครู โรงเรียนกาญจนาภิเษกวิทยาลัยนครปฐม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครปฐม เขต 2 ไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการ ตั้งแต่วันที่ 5 สิงหาคม 2546 ถึงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2546 ติดต่อกัน โดยส่งใบลาป่วยและลากิจต่อผู้บังคับบัญชาทางไปรษณีย์ แต่ไม่ได้ส่งใบรับรองแพทย์ พร้อมทั้งเหตุผลในการลากิจ เมื่อนาง จ. ได้กลับเข้ามาปฏิบัติหน้าที่ราชการตั้งแต่วันที่ 24 พฤศจิกายน 2546 ผู้บังคับบัญชาให้จัดส่งใบรับรองแพทย์ประกอบการลาป่วยและเหตุพิเศษในการขอลากิจเพื่อประกอบการพิจารณาอนุญาตการลา แต่นาง จ.ไม่ดำเนินการใด ๆ ผู้บังคับบัญชาจึงไม่อนุญาตการลา อันเป็นความผิดวินัยร้ายแรง กรณีละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเกินกว่าสิบห้าวันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร และมีพฤติการณ์อันแสดงถึงความจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษานครปฐม เขต 2 มีมติ ?
ให้ ปลดออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 7
นาย น ข้าราชการครูโรงเรียนเบตง "วีระราษฎร์ประสาน" สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษายะลา เขต 2 ไม่มาปฏิบัติราชการ ตั้งแต่วันที่ 18 พฤศจิกายน 2546 เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบันไม่มาปฏิบัติราชการอีกเลย และได้ขอลากิจโดยไม่ระบุเหตุผลการลาและระยะเวลาที่ขอลากิจ ผู้บังคับบัญชาจึงไม่อนุญาต พฤติการณ์เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรงกรณีละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกัน เป็นเวลาเกินกว่า 15 วัน โดยไม่มีเหตุผลอันสมควร และมีพฤติการณ์อันแสดงถึงความจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษายะลา เขต 2 มีมติ?
ไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 8
นาง พ เจ้าพนักงานธุรการ 5 สำนักงานศึกษาธิการอำเภอดอยเต่า (เดิม) สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต 5 ไม่มาปฏิบัติราชการตั้งแต่วันที่ 2 กันยายน 2545 จนถึงปัจจุบันโดยไม่กลับมาปฏิบัติราชการอีกเลย อันเป็นการกระทำความผิดอย่างร้ายแรง กรณีละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกินกว่าสิบห้าวันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร ตามมาตรา 92 วรรค 2 แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต 5 มีมติ?
ไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 9
นาย ณ ลูกจ้างประจำโรงเรียนหัวหิน ไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการตั้งแต่วันที่ 4 มีนาคม 2548 ถึงปัจจุบัน โดยไม่มีเหตุผลอันสมควร และมีพฤติการณ์อันแสดงถึงความจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ จึงเป็นความผิดวินัยร้ายแรง กรณีละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกินกว่าสิบห้าวัน โดยไม่มีเหตุผลอันสมควร และจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ ตามข้อ 40 วรรคสอง แห่งระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยลูกจ้างประจำของส่วนราชการ พ.ศ. 2537 จึงถูกลงโทษ ?
ไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 10
นาง อ ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา ตำแหน่งเจ้าพนักงานธุรการ 5 ตำแหน่งเลขที่ 10878 ขั้น 11,190 บาท สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุโขทัย เขต 1 ละทิ้งหน้าที่ราชการตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน 2547 จนถึงปัจจุบันยังไม่มาปฏิบัติหน้าที่อีกเลย พฤติการณ์เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรงตามมาตรา 87 วรรค 2 แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2547 ฐานละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเกินกว่า 15 วัน โดยไม่มีเหตุผลอันสมควร ถูกลงโทษ?
ไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 11
นาย ส ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา ตำแหน่งครูโรงเรียนบ้านป่าอ้อ อำเภอลานสัก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุทัยธานี ไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการครั้งที่ 1 ตั้งแต่วันที่ 10 มกราคม 2548 ถึงวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2548 รวม 23 วัน ครั้งที่ 2 ตั้งแต่วันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2548 ถึงปัจจุบัน โดยไม่กลับมาปฏิบัติหน้าที่ราชการอีกเลย อันเป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง ฐานละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกินกว่าสิบห้าวันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรและมีพฤติการณ์อันแสดงถึงความจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ ตามมาตรา 87 วรรคสอง แห่ง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2547 ถูกลงโทษ?
ไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 12
นาย ว ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา ตำแหน่งครูโรงเรียนบ้านหนองสมบูรณ์ อำเภอสว่างอารมณ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุทัยธานี สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการครั้งที่ 1 ตั้งแต่วันที่ 17 พฤษภาคม 2547 ถึงวันที่ 2 มิถุนายน 2547 รวม 17 วัน ครั้งที่ 2 ตั้งแต่วันที่ 4 มิถุนายน 2547 ถึงวันที่ 30 มิถุนายน 2547 รวม 27 วัน และครั้งที่ 3 ตั้งแต่วันที่ 9 กรกฎาคม 2547 จนถึงปัจจุบัน โดยไม่กลับมาปฏิบัติหน้าที่ราชการอีกเลย อันเป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงฐานละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกินกว่าสิบห้าวันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร และไม่มาปฏิบัติราชการอีกเลย มีพฤติการณ์อันแสดงถึงความจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ ตามมาตรา 92 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน ถูกลงโทษ?
ไล่ออกจากราชการ
กรณีหย่อนความสามารถในอันที่จะปฏิบัติหน้าที่ราชการ บกพร่องในหน้าที่ราชการ
ตัวอย่างที่ 1
นาย อ ข้าราชการครู หย่อนความสามารถในอันที่จะปฏิบัติหน้าที่ราชการ บกพร่องในหน้าที่ราชการและหรือประพฤติตนไม่เหมาะสมกับตำแหน่งหน้าที่ราชการในเรื่องขัดคำสั่ง หรือหลีกเลี่ยงไม่ปฏิบัติหน้าที่ให้เกิดผลดีแก่ราชการ ก้าวร้าว เฉื่อยชา โดยอ่านหนังสือพิมพ์ ไม่ทำการสอน ลงโทษเด็กนักเรียนเกินกว่าเหตุ ผู้บังคับบัญชาให้ไปช่วยราชการเพื่อแก้ปัญหาโดยตลอดมา และตักเตือนให้ปรับปรุงพฤติกรรมหลายครั้ง รวมทั้งถูกลงโทษทางวินัยแต่พฤติกรรมไม่ดีขึ้น มีมติ?
ให้ออกจากราชการ
กรณีเจ็บป่วยไม่อาจปฏิบัติหน้าที่ราชการของตนได้โดยสม่ำเสมอ
ตัวอย่างที่ 1
นางสาว ว ข้าราชการครูโรงเรียนแนงมุดวิทยา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุรินทร์ เขต 3 มีพฤติกรรมป่วยทางจิต มีอาการซึม แยกตัว ไม่มีความรับผิดชอบในการทำงานและไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการ 3 ช่วง คือ ช่วงที่ 1 ระหว่างวันที่ 29 พฤศจิกายน 2547 ถึงวันที่ 8 ธันวาคม 2547 ช่วงที่ 2 ระหว่างวันที่ 13-17 ธันวาคม 2547 ช่วงที่ 3 ระหว่างวันที่ 21 ธันวาคม 2547 จนถึงปัจจุบัน กรณีเป็นการละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกินกว่าสิบห้าวัน แต่มีเหตุผลอันสมควรคือเพราะเหตุเจ็บป่วย แต่เนื่องด้วยเจ็บป่วยจนไม่อาจปฏิบัติหน้าที่ราชการได้อย่างสม่ำเสมอ อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษาสุรินทร์ เขต 3 จึงมีมติ?
ให้ออกจากราชการ ตามมาตรา 110(1) แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2547
กรณีจงใจไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย ระเบียบของทางราชการ
ตัวอย่างที่ 1
นาย อ ข้าราชการครูโรงเรียนบ้านห้วยปกฝาด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1 เกี่ยวข้องกับการจัดซื้ออาหารเสริม(นม) โดยจัดทำเอกสารการจัดซื้ออาหารเสริม(นม) อันเป็นเท็จ เมื่อครั้งดำรงตำแหน่งอาจารย์ใหญ่โรงเรียนบ้านห้วยขาน อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน อันเป็นการกระทำความผิดวินัยอย่างร้ายแรง ในเรื่องเกี่ยวข้องกับการจัดซื้ออาหารเสริม(นม) อันเป็นเท็จ เมื่อครั้งดำรงตำแหน่งอาจารย์ใหญ่โรงเรียนบ้านห้วยขาน อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน อันเป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง กรณีจงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ อันเป็นเหตุให้เสียหายแก่ทางราชการอย่างร้ายแรง ตามมาตรา 85 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1 มีมติปลดออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 2
นาย ศ ผู้อำนวยการสถานศึกษา ได้เก็บเงินค่าซื้อเสื้อผ้าชุดกีฬานักเรียน ปีการศึกษา 2539 แล้วไม่ซื้อจนเกิดการร้องเรียนในปี พ.ศ. 2540 จึงนำมาคืนให้กับนักเรียน,นำเงินของโรงเรียนที่ได้รับมาจากการทอดผ้าป่าไปใช้ในกิจการของโรงเรียน โดยไม่ชี้แจงให้ผู้เกี่ยวข้องทราบแล้วเขียนรายงานการใช้เงินด้วยตนเองแต่ไม่มีหลักฐานประกอบการใช้เงิน,ดำเนินการตามโครงการปรับปรุงโรงเรียนให้เป็นปัจจุบัน โดยจัดทำเอกสารการจัดซื้อด้วยตนเองทั้งหมด โดยไม่มีการตรวจรับพัสดุ และไม่ลงชื่อในเอกสารจัดซื้อ เงินงบประมาณดังกล่าวจำนวน 15,000 บาทเบิกมาตั้งแต่ 23 กันยายน 2541 แล้วไม่ดำเนินการจนกระทั่ง เดือนมกราคม 2542 มีการสืบสวนข้อเท็จจริง จึงดำเนินการจัดซื้อวัสดุมาทำ ,เงินบริจาคจำนวน 3,300 บาท เพื่อจัดซื้อโต๊ะหินอ่อน ไม่ดำเนินการจัดซื้อจนผู้มีส่วนเกี่ยวข้องต้องไปซื้อจากร้านค้าแล้วมา เบิกจากนาย ศ พฤติกรรมดังกล่าวเป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง กรณีปฏิบัติหน้าที่ราชการโดยจงใจไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย ระเบียบของทางราชการอันเป็นเหตุให้เสียหายแก่ราชการอย่างร้ายแรงและกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรงตามมาตรา 85 วรรคสอง และมาตรา 98 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 มีมติไล่ออกจากราชการ
กรณีปลอมแปลงเอกสาร
ตัวอย่างที่ 1
นาง ย เจ้าหน้าที่การเงินและบัญชี 5 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1 นำเงินค่าตรวจสุขภาพข้าราชการประจำปี 2543 ไปใช้เป็นประโยชน์ส่วนตัวและปลอมแปลงเอกสารของทางราชการ ทำหลักฐานใบเสร็จรับเงินอันเป็นเท็จ ส่งเป็นหลักฐานหักล้างการจ่ายเสนอต่อสำนักงานการประถมศึกษาแม่ฮ่องสอน(เดิม) อันเป็นการกระทำความผิดวินัยอย่างร้ายแรง กรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง ตามมาตรา 98 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 และ อ.ก.ค.ศ.เขต พื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1 มีมติปลดออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 2
นาย ดำ นายแดง นายขาว ได้ร่วมกันปลอมแปลงเอกสารหนังสือรับรองราคาประเมินที่ดิน ซึ่งเป็นเอกสารทางราชการให้มีราคาสูงกว่าที่เจ้าพนักงานที่ดินประเมินไว้ ค้ำประกันเงินกู้โครงการพัฒนาคุณภาพชีวิต เพื่อให้สมาชิกที่ยื่นกู้ต่อสหกรณ์ออมทรัพย์ครู ได้รับเงินกู้จำนวน 1,500,000 บาท จำนวน 13 ราย และมีพฤติการณ์เรียกรับเงินค่าดำเนินการจากผู้ขอกู้อีกด้วย กรณีเป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงตามมาตรา 98 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 กรณีประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษา มีมติลงโทษปลดออกจากราชการ
กรณีทุจริตต่อหน้าที่ราชการ
ตัวอย่างที่ 1
นาย ป อาจารย์ใหญ่โรงเรียนบ้านห้วยปลากั้ง สำนักงานการประถมศึกษาอำเภอแม่สะเรียง สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดแม่ฮ่องสอน นำเงินโครงการอาหารกลางวันและโครงการอาหารเสริม(นม) ของโรงเรียนไปใช้จ่ายเป็นประโยชน์ส่วนตน บุคคลดังกล่าวได้รับสารภาพทุกข้อกล่าวหาต่อหน้าคณะกรรมการสอบสวน แม้จะชี้แจงเหตุผลถึงความจำเป็นที่ต้องนำเงินไปใช้ก็ไม่มีพยานหลักฐานที่มีน้ำหนักเพียงพออันน่าเชื่อถือได้ พฤติการณ์เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง กรณีปฏิบัติหน้าที่ราชการเพื่อให้ตนได้ประโยชน์อันมิควรได้ เป็นการทุจริตต่อหน้าที่ราชการ ตามมาตรา 82 วรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดแม่ฮ่องสอน(เดิม) สั่งลงโทษปลดออกจากราชการ แต่ภายหลัง ก.ค.รายงานว่าการลงโทษไม่เป็นไปตามมาตรฐานโทษ จึงมีมติให้เพิ่มโทษจากปลดออกจากราชการเป็นไล่ออกจากราชการ และ นายกรัฐมนตรีมีคำสั่งให้ ดำเนินการตามมติของ ก.ค.
ตัวอย่างที่ 2
นาย น ผู้อำนวยการโรงเรียนน้ำ เมื่อครั้งปฏิบัติหน้าที่ผู้อำนวยการโรงเรียนปาง ใช้อำนาจหน้าที่โดยมิชอบ เรียกรับเงินจากนายเสรี กันทะวงศ์ ผู้รับจ้างก่อสร้างจำนวน 40,000 บาท เพื่อเป็นค่าตอบแทนในการลงนามทำสัญญาจ้างก่อสร้างอาคารเรียน และห้องสุขาของโรงเรียนปาน อันเป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง กรณีไม่ปฏิบัติหน้าที่ราชการด้วยความซื่อสัตย์สุจริตและ เที่ยงธรรม อาศัยอำนาจหน้าที่ราชการของตน ไม่ว่าโดยทางตรงหรือทางอ้อมหาประโยชน์ให้แก่ตนเอง หรือผู้อื่น ปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ราชการโดยมิชอบ เพื่อให้ตนเองหรือผู้อื่นได้ประโยชน์มิควรได้ เป็นการทุจริตต่อหน้าที่ และกรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง ตามมาตรา 82 วรรคสาม และมาตรา 98 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 และ อ.ก.ค.สพฐ. มีมติไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 3
นาย ภ รองผู้อำนวยการโรงเรียนช้าง ได้ถอนเงินทุนการศึกษานักเรียนออกกลางคันและทุนการศึกษานักเรียนอยู่ห่างไกล และกันดารออกจากบัญชีของโรงเรียนแล้วนำไปใช้ประโยชน์ส่วนตัวเป็นการทุจริตต่อหน้าที่ราชการ อันเป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรงตามมาตรา 82 วรรคท้ายแห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 อ.ก.ค. สพฐ. มีมติลงโทษไล่นาย ภ ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 4
นายอาจ ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านบัว กระทำผิดวินัยในเรื่องดำเนินการโครงการอาหารเสริม(นม) นักเรียนไม่ได้ดื่มนมเป็นเวลา 1 เดือน เป็นเงิน 30,000 บาท, ดำเนินการโครงการอาหารกลางวัน จัดทำอาหารมีปริมาณน่าจะไม่เหมาะสมกับงบประมาณเป็นเงิน 14,000 บาท เบิกเงินค่าตอบแทนวิทยากรบุคคลภายนอกจำนวน 10,000 บาทโดยไม่มีวิทยากรบุคคลภายนอกมาสอน เบิกเงินโครงการอาหารกลางวันและเงินโครงการอาหารเสริม(นม) ของทางราชการไปใช้ทดรองจ่ายเงินเดือนติดลบของข้าราชการครูในโรงเรียนและนำครุภัณฑ์ของโรงเรียนไปใช้ที่บ้าน เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรงกรณีปฏิบัติหน้าที่ราชการโดยมิชอบ เพื่อให้ตนเองได้ประโยชน์ที่มิควรได้ เป็นการทุจริตต่อหน้าที่ราชการ รายงานเท็จต่อผู้บังคับบัญชา และกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง ตามมาตรา 82 วรรคสาม มาตรา 90 มาตรา 98 วรรคสอง แห่ง พ.ร.บ. ระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 อ.ก.ค.สปช.มีมติไล่นายอาจออกจากราชการ และเรียกเงินคืนให้แก่ราชการ
ตัวอย่างที่ 5
นายหนู โรงเรียนวัดหนอง ใช้กลอุบายหลอกลวงเป็นเหตุให้ผู้อื่น ไม่มีโอกาสเข้าทำการเสนอราคาในการก่อสร้างอาคารเรียนชั่วคราวโรงเรียนพร้าว โดยการพาบุคคลจำนวน 2 คน ซึ่งมีอาชีพทำนาไปจดทะเบียนการค้า ชื่อห้างหุ้นส่วน ก. และห้างหุ้นส่วน ข.โดยออกเงินค่าจดทะเบียน ออกเงินซื้อรูปแบบรายการให้ และแจ้งการยื่นซองสอบราคาเมื่อหมดเวลาแล้ว เป็นการกีดกันมิให้มีการแข่งขันราคาอย่างเป็นธรรม เพื่อที่จะให้ประโยชน์แก่บริษัท ง เป็นผู้มีสิทธิเข้าทำสัญญากับโรงเรียนพร้าว แต่เพียงผู้เดียวอันเป็นการกระทำผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดเกี่ยวกับการเสนอราคาต่อหน่วยงานของรัฐ พ.ศ. 2542 มาตรา 10 และมาตรา 12 กรณีจึงเป็นการปฏิบัติหน้าที่ราชการโดยมิชอบเพื่อให้บริษัท ง ได้ประโยชน์ที่มิควรได้ เป็นการทุจริตต่อหน้าที่ราชการ อันเป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง ตามมาตรา 82 วรรค 3 และมาตรา 98 วรรค 2 แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 กรณีปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ราชการโดยมิชอบ เพื่อให้ตนเองหรือผู้อื่นได้ประโยชน์ที่มิควรได้ เป็นการทุจริตต่อหน้าที่ราชการและกรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง อ.ก.ค.ศ.วิสามัญเกี่ยวกับวินัยและการออกจากราชการ มีมติไล่ออกจากราชการ
กรณีชู้สาว
ตัวอย่างที่ 1
ครูหญิงโรงเรียนบ้านหนองจันทร์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต 1 มีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวกับผู้อำนวยการสถานศึกษาโรงเรียนบ้านหนองจันทร์ ในขณะนั้น โดยทั้งสอง ต่างมีคู่สมรสที่ถูกต้องตามกฎหมาย ไปประชุม อบรม สัมมนาด้วยกันในช่วงเย็นหลังเลิกงาน ในวันหยุดเสาร์ - อาทิตย์ ในวันที่ 4 พฤศจิกายน 2546 ทั้งคู่ได้เดินทางกลับจากอบรมและแวะเข้าพักโรงแรมม่านรูด สามีของครูหญิงคนดังกล่าวได้สะกดรอยตามมาและเคาะประตูเรียก พบทั้งคู่อยู่ด้วยกันในห้อง จากนั้นสามีของครูหญิงได้นำเรื่องเข้าร้องเรียนต่อผู้อำนวยการเขตพื้นที่การศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต 1 และได้จดทะเบียนหย่ากันในที่สุด พฤติการณ์เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง กรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง ตามมาตรา 98 วรรคสอง อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต 1 มีมติให้ปลดครูหญิงออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 2
นาย ก ผู้อำนวยการสถานศึกษาโรงเรียนชุมชนบ้านบวกครกน้อย อำเภอเมืองเชียงใหม่ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต 1 เมื่อครั้งดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการสถานศึกษาโรงเรียน พุทธิโศภนมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับภริยาโดยชอบด้วยกฎหมายของผู้อื่น จนทำให้ครอบครัวของผู้นั้น ได้รับความเดือดร้อน แตกแยก พฤติการณ์เป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง ตามมาตรา 98 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 กรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง และ อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต 1 มีมติ ปลดออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 3
นาย ส ข้าราชการครู โรงเรียนบ้านคลอง มีความสนิทสนมรักใคร่กับครู ง โรงเรียนเดียวกันถึงขั้นได้เสียกันมาก่อนทั้งที่นาย ส มีภรรยาชอบด้วยกฎหมายอยู่แล้ว ต่อมาครู ง ต้องการเลิกพฤติการณ์ดังกล่าว จึงมีท่าทีห่างเหินทำให้ นาย ส ไม่พอใจ จึงใช้วิธีการบังคับขืนใจครู ง จนครู ง ได้ร้องเรียนต่อผู้บังคับบัญชา พฤติการณ์ดังกล่าวเป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงตามมาตรา 98 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 กรณีไม่รักษาชื่อเสียงและเกียรติศักดิ์ของตำแหน่งหน้าที่ราชการของตนมิให้เสื่อมเสียโดยกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง อ.ก.ค.สพฐ. จึงมีมติปลดนาย ส ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 4
นายจิตร ข้าราชการครูโรงเรียนบ้านเกาะมีความสัมพันธ์ชู้สาวกับหญิงอื่นซึ่งมีสามีถูกต้องตามกฎหมายอยู่แล้ว จนเป็นเหตุให้ครอบครัวของหญิงนั้นแตกแยก และกระทำผิดในเรื่องเสพสุรามึนเมาแล้วแสดงกิริยาก้าวร้าว ข่มขู่เพื่อนครู ทำลายทรัพย์สินของโรงเรียนเสียหาย พฤติการณ์เป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงกรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรงตามมาตรา 98 วรรคสอง แห่งพ.ร.บ.ข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษา มีมติให้ลงโทษปลดออกจากราชการ
กรณีเสพและจำหน่ายยาเสพติด
ตัวอย่างที่ 1
นาย ส ครูโรงเรียนบ้านใหม่สุขสันต์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงราย เขต 4 เสพและจำหน่ายยาเสพติดให้โทษประเภท 1 (ยาบ้า) อันเป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรงตามมาตรา 98 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 กรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็น ผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษาเชียงราย เขต 4 มีมติไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 2
นายพร ข้าราชการครูโรงเรียนบ้านนก ได้กระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงในเรื่องถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจจับกุมพร้อมยาบ้า(เมทแอมเฟตามีน) จำนวน 8 เม็ดไว้ในครอบครองโดยผิดกฎหมาย เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม 2545 และศาลจังหวัด พิพากษาให้จำคุก 6 เดือน ปรับ 10,000 บาท โทษจำคุกให้รอลงอาญาไว้ 2 ปี พฤติการณ์เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรงตามมาตรา 98 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 กรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง อ.ก.ค. สพฐ. มีมติลงโทษปลดออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 3
นางมัย ข้าราชการครูโรงเรียนบ้านทุ่ง ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจจับกุมตัวในข้อหาจำหน่ายยาเสพติดให้โทษประเภท 1(ยาบ้า) จำนวน 200 เม็ด และมียาบ้าไว้ในครอบครอง จำนวน 500 เม็ด โดยไม่ได้รับอนุญาต คดีอาญาถึงที่สุดจำคุก 23 ปี ให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุก 11 ปี 6 เดือน พฤติการณ์เป็นการกระทำผิดวินัยร้ายแรง กรณีประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง และเป็นความผิดปรากฏชัดแจ้งตามกฎ ก.ค.ฉบับที่ 16 (พ.ศ.2539) ข้อ 3(1) อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษา มีมติลงโทษไล่ออกจากราชการ
กรณี ปฏิบัติหน้าที่ราชการบกพร่องในหน้าที่ราชการหรือประพฤติตนไม่เหมาะสมกับตำแหน่งหน้าที่ราชการ
ตัวอย่างที่ 1
นางสาว ร ข้าราชการครูตำแหน่งอาจารย์ 2 ระดับ 7 โรงเรียนบ้านหนองโพนงาม สำนักงานการประถมศึกษาอำเภอเกษตรสมบูรณ์(เดิม) สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดชัยภูมิ(เดิม) ปัจจุบันสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชัยภูมิ เขต 2 สำนักงานคณะกรรมการการศึกษา ขั้นพื้นฐาน ได้มีพฤติกรรมปฏิบัติหน้าที่ราชการบกพร่องในหน้าที่ราชการหรือประพฤติตนไม่เหมาะสม กับตำแหน่งหน้าที่ราชการ อ.ก.พ.กระทรวงศึกษาธิการจึงมีมติให้นางสาวรุ่งรัชนี นามวิจิตร ออกจากราชการตามมาตรา 115 แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535
กรณี กระทำชำเราเด็กหญิงที่มีอายุไม่เกิน 15 ปี
ตัวอย่างที่ 1
นาย ฉ ข้าราชการครูตำแหน่งอาจารย์ 2 ระดับ 7 โรงเรียนรามวิทยารัชมังคลาภิเษก อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุรินทร์ เขต 1 มีความสัมพันธ์ชู้สาวและได้เสียกับนักเรียนหญิงที่มีอายุต่ำกว่า 15 ปี ซึ่งเป็นศิษย์ในปกครอง ตกเป็นผู้ต้องหาคดีอาญาฐานความผิดกระทำชำเราเด็กหญิงที่มีอายุไม่เกิน 15 ปี และละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกินกว่า 15 วัน โดยไม่มีเหตุผลอันสมควรและไม่กลับมาปฏิบัติหน้าที่ราชการอีกเลยตั้งแต่วันที่ 23 กรกฎาคม 2547 เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรงฐานไม่รักษาชื่อเสียงและรักษาเกียรติศักดิ์ของตำแหน่งหน้าที่ราชการของตนไม่ให้เสื่อมเสียโดยกระทำการอันได้ชื่อว่าประพฤติชั่ว ตามมาตรา 98 และละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกินกว่า 15 วันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรตามมาตรา 92 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 จึงถูกลงโทษไล่ออกจากราชการ
กรณี มีความสัมพันธ์ชู้สาวกับนักเรียนหญิงในความปกครอง
ตัวอย่างที่ 1
นาย ป ข้าราชการครูโรงเรียนหาด 2 มีความสัมพันธ์ในลักษณะชู้สาวกับนักเรียนหญิง ซึ่งเป็นศิษย์ในความดูแลของตนมาเป็นเวลานาน โดยพานักเรียนหญิงซึ่งเป็นศิษย์ไปร่วมประเวณี โดยนักเรียนหญิงมีความสมัครใจ และในช่วงเวลาปิดภาคเรียนได้พานักเรียนหญิงคนดังกล่าวไปพักอาศัยหลบซ่อนเสียจากบิดามารดา เป็นเวลา 18 วัน และในระยะเวลาที่ปฏิบัติราชการในโรงเรียนมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเกี่ยวกับนักเรียนซึ่งเป็นศิษย์ของตนหลายคนหลายประการ เช่นกอดนักเรียนที่ชนะการแข่งขันกีฬา เดินกอดคอนักเรียนที่ชายทะเล พานักเรียนไปดื่มเบียร์ที่ชายทะเลในเวลาค่ำคืน พฤติการณ์เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง ตามมาตรา 98 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 กรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง อ.ก.ค.สพฐ. มีมติ ไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 2
นายแก่น ข้าราชการครูโรงเรียนบ้านปาง ได้กระทำอนาจารนักเรียนหญิงโดยระหว่างชั่วโมงเรียน ได้นั่งเก้าอี้ตัวเดียวกันกับนักเรียนหญิง โดยให้นั่งระหว่างขาด้านหน้าแล้วใช้มือสอดเข้าไปในกางเกง และ ใช้มือและหัวแม่มือลูบคลำอวัยวะเพศนักเรียนเป็นประจำ วันละ 2-3 ครั้ง โดยสั่งไม่ให้นักเรียนหญิงไปบอกผู้ปกครอง และได้มีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาว กับนักเรียนหญิงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ภายหลังได้ทำหนังสือเป็นลายลักษณ์อักษรยินยอมชำระเงินค่าเสียหาย จำนวน 10,000 บาท โดยชำระครั้งแรก จำนวน 5,000 บาท ส่วนที่เหลือยังไม่ได้ชำระ การกระทำดังกล่าวเป็นการกระทำผิดวินัย กรณีไม่รักษาชื่อเสียงของตน และรักษาเกียรติศักดิ์ของตำแหน่งหน้าที่ราชการของตน ตามมาตรา 98 วรรคแรก แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 อ.ก.ค.สปช.มีมติให้ลดขั้นเงินเดือน 1 ขั้น แต่ ก.ค.ได้พิจารณาเห็นว่า นายแก่น มีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวกับนักเรียนหญิงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ถึงขั้นได้เสีย จึงมีมติให้เพิ่มโทษจากโทษลดขั้นเงินเดือน 1 ขั้น เป็นโทษไล่ออกจากราชการ
ตัวอย่างที่ 3
นายพรม ข้าราชการครู มีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวกับศิษย์ในปกครองของตน โดยการหลอกลวงนักเรียนหญิงซึ่งเป็นศิษย์ในความปกครองของตนไปร่วมประเวณี และต่อมาได้หลอกลวงนักเรียนหญิงอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นศิษย์ในความปกครองของตนไปร่วมประเวณี ณ สถานที่ต่าง ๆ หลายแห่งต่อเนื่องกัน เป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง กรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง ตาม พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษามีมติให้ลงโทษปลดนายพรมออกจากราชการ
กระทำการอันได้ชื่อว่าประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง(ลักทรัพย์)
นายณพ ลูกจ้างประจำ ตำแหน่งนักการภารโรง โรงเรียนบ้านโก่ง ถูกฟ้องคดีอาญาฐานพยายามลักทรัพย์ในเคหสถานโดยเข้าช่องทางซึ่งได้ทำขึ้นโดยไม่ได้จำนงให้เป็นทางคนเข้า ศาลพิพากษาให้จำคุก 1 ปี พฤติการณ์เป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงกรณีได้กระทำการอันได้ชื่อว่าประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง ตามข้อ 46 วรรคสอง แห่งระเบียบกรกะทรวงการคลังว่าด้วยลูกจ้างประจำของส่วนราชการ พ.ศ. 2537 จึงถูกลงโทษปลดออกจากราชการ
กระทำการอันได้ชื่อว่าประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง(หลอกลวงผู้อื่นเพื่อแสวงหาประโยชน์ส่วนตน)
นางนัน ข้าราชการครู ได้หลอกลวง นาง ฉ ว่ารู้จักเจ้าหน้าที่ของรัฐสามารถช่วยเหลือสามีให้หลุดพ้นจากการดำนินคดีอาญาเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษ จนนาย ฉ เชื่อและได้จ่ายเงินให้กับนางนัน แต่นางนันไม่สามารถช่วยเหลือสามีของนาง ฉ ได้ นาง ฉ จึงทวงเงินคืนแต่ นางนันไม่ยอมคืนจนนาง ฉ ต้องร้องทุกข์ต่อสถานีตำรวจ ซึ่งคู่กรณีได้ตกลงประนีประนอมยอมความให้นางนันจ่ายเงินคืนให้แก่นาง ฉ โดย0ได้บันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐาน แต่ภายหลังนางนันไม่ได้ปฏิบัติตามข้อตกลงแต่อย่างใด พฤติการณ์เป็นการกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง ตามมาตรา 98 วรรค 2 แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535 กรณีหลอกลวงผู้อื่นให้หลงเชื่อด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จหรือปกปิดความจริงซึ่งควรบอกให้แจ้ง แสวงหาประโยชน์อันมิควรได้โดยชอบด้วยกฎหมายสำหรับตนเองหรือผู้อื่น อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษาจึงมีมติปลดนางนันออกจากราชการ
กรณีตัวอย่างการกระทำผิดวินัย
ของลูกจ้างประจำ
---------------
1. การละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อกันเกินกว่า 15 วัน
นาย บ ลูกจ้างประจำตำแหน่งนักการภารโรงสังกัด สปจ.สกลนคร ได้กระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงในเรื่องไม่มาปฏิบัติหน้าที่ราชการติดต่อกันในคราวเดียวกันเกินกว่าสิบห้าวัน และมีพฤติการณ์เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรงตามข้อ 40 วรรค 2 แห่งระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยลูกจ้างประจำของส่วนราชการ พ.ศ. 2537 ฐานละทิ้งหน้าที่ราชการติดต่อในคราวเดียวกันเป็นเวลาเกินกว่าสิบห้าวันโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร และเป็นกรณีความผิดอันชัดแจ้งตามกฎ ก.พ. ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2539) ข้อ 4 (2) โดยอนุโลม ถูกลงโทษไล่ออกจากราชการ
2. การดื่มและเมาสุราในเวลาราชการ
นาย ช ลูกจ้างประจำตำแหน่งพนักงานขับรถ สังกัด สปจ.นครนายกได้กระทำผิดวินัยร้ายแรงกรณีดื่มและเมาสุราในเวลาราชการและดื่มสุราในเวลาเช้าก่อนมาปฏิบัติราชการมีกลิ่นสุราติดตัวรุนแรงและมีอาการเมาสุราเห็นได้ชัดเจน ผู้บริหารไม่อาจไว้วางใจให้ขับรถได้ พร้อมกับได้ว่ากล่าวตักเตือน ให้โอกาสกลับเนื้อกลับตัวหลายครั้งแต่ไม่สามารถปรับปรุงตังให้ดีขึ้น พฤติการณ์ดังกล่าวถือว่าเป็นการกระทำอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่าง ร้ายแรง ตามข้อ 46 วรรค 2 แห่งระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยลูกจ้างประจำของส่วนราชการ พ.ศ. 2537 ถูกลงโทษไล่ออกจากราชการ
3. การกระทำอนาจารเด็กนักเรียน
นาย ส นักภารโรง สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาปราจีนบุรี ได้กระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง กรณีทำอนาจารเด็กนักเรียนหญิง ชั้นอนุบาล 2 โดยการจับร่างกายเด็กนักเรียนหญิง กอดแนบลำตัวใช้มือล้วงเข้าไปในกางเกง และปล่อยให้เด็กหญิงคนดังกล่าวนั่งคร่อมกับบริเวณเป้ากางเกง พฤติการณ์ดังกล่าวถือว่าเป็นการกระทำอันได้ชื่อว่าเป็นการกระทำอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรงตามข้อ 46 วรรคสอง แห่งระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยลูกจ้างประจำของส่วนราชการ พ.ศ. 2537 ถูกลงโทษไล่ออกจากราชการ
4. การครอบครอง จำหน่าย และเสพยาเสพติด
นาย ง ลูกจ้างประจำตำแหน่งนักการภารโรง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสงขลา เขต 1 ได้กระทำผิดวินัยกรณีมีพฤติกรรมเกี่ยวข้องกับยาเสพติดให้โทษ และถูกดำเนินคดีอาญาข้อหามีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและจำหน่ายยาเสพติดให้โทษประเภทที่ 5 (กัญชา) พฤติการณ์เป็นการกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงกรณีกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรงตามข้อ 46 วรรค 2 แห่งระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยลูกจ้างประจำของส่วนราชการ พ.ศ. 2537 ถูกลงโทษไล่ออกจากราชการ
5. การละทิ้งหรือทอดทิ้งหน้าที่ราชการ
นาย ป ลูกจ้างประจำตำแหน่งนักการภารโรง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาลพบุรี เขต 1 ได้กระทำผิดวินัยในเรื่องมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมกับตำแหน่งหน้าที่ราชการละทิ้งหรือทอดทิ้งหน้าที่ราชการ เมื่อเปิดโรงเรียนแล้วไม่อยู่ปฏิบัติหน้าที่ราชการไปดื่มสุราและเล่นการพนันในหมู่บ้านเป็นประจำทำให้สิ่งของต่าง ๆ ของโรงเรียนสูญหายเป็นประจำ ผู้บริหารได้ว่ากล่าวตักเตือนและลงโทษหลายครั้งแล้วไม่ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมให้ดีขึ้น พฤติการณ์เป็นความผิดวินัยอย่างร้ายแรง ตามข้อ 40 และ ข้อ 46 แห่งระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยลูกจ้างประจำของส่วนราชการ พ.ศ. 2537 ฐานละทิ้งหรือทอดทิ้งหน้าที่ราชการโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรและกระทำการอันได้ชื่อว่าเป็นผู้ประพฤติชั่วอย่างร้ายแรงถูกลงโทษไล่ออกจากราชการ
